Η Εφεσίβλητη, μόλις ενηλικιώθηκε, καταχώρησε αίτηση στο Οικογενειακό Δικαστήριο ζητώντας διάταγμα με το οποίο να διατάσσεται ο Εφεσείων, πατέρας της, να συνεχίσει να της καταβάλλει μηνιαία διατροφή για σκοπούς φοίτησης σε Πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Ο γάμος των γονέων της Εφεσίβλητης είχε λυθεί και αυτή συνέχισε να διαμένει με τη μητέρα της, ενώ ο Εφεσείων νυμφεύθηκε ξανά και για χρόνια διέμενε στο εξωτερικό με τη νέα του σύζυγο με την οποία απέκτησε και ένα παιδί. Το Οικογενειακό Δικαστήριο εξέδωσε διάταγμα με το οποίο διατάχθηκε ο Εφεσείων να καταβάλλει €672 το μήνα για τα έξοδα της Εφεσίβλητης για τριετή φοίτηση, δηλαδή μέχρι την αποπεράτωση των σπουδών της. Ήταν η θέση του Εφεσείοντα ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο λανθασμένα αποφάσισε ότι η υποχρέωση του για καταβολή διατροφής στην Εφεσίβλητη έπρεπε να συνεχίσει και μετά την ενηλικίωση της και δεν ακολούθησε τις αρχές που καθιερώθηκαν από τη νομολογία αναφορικά με τη διατροφή ενήλικου παιδιού. Η επιχειρηματολογία του Εφεσείοντα εδράζεται στο γεγονός ότι η Εφεσίβλητη δεν διατηρεί σχέση μαζί του και αποφάσισε για τις σπουδές της σε συνεννόηση με τη μητέρα της, χωρίς να τον ενημερώσει ή να τον λάβει υπόψη.
Με απόφαση του Δευτεροβάθμιου Οικογενειακού Δικαστηρίου στην Έφεση 9/19, η έφεση απορρίφθηκε. Το Δικαστήριο τόνισε πως γενικά όποιος έχει την ευκαιρία να λάβει τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν έχει παρά να ωφεληθεί, καθότι η επιμόρφωση διευρύνει το πνεύμα και βοηθά ένα νεαρό πρόσωπο να αναπτύξει καινούργιες δεξιότητες, να καλλιεργηθεί ως άτομο και να αναπλάσει το χαρακτήρα του προς το καλύτερο. Επομένως, όταν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα και το παιδί έχει γνήσιο ενδιαφέρον και την ικανότητα για να σπουδάσει, ο γονέας οφείλει να του παράσχει την ευκαιρία. Στην προκειμένη περίπτωση ο πατέρας ήταν εύπορος. Το Δικαστήριο κατέληξε αναφέροντας ότι έχοντας υπόψη το εύρημα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ως προς τις οικονομικές δυνατότητες της μητέρας της Εφεσίβλητης, διαφαίνεται ότι εάν δεν εκδιδόταν το προσβαλλόμενο διάταγμα ενδεχομένως η Εφεσίβλητη να μην κατόρθωνε να αποπερατώσει τις σπουδές της. Ο Εφεσείων θα έπρεπε να αισθάνεται ικανοποιημένος και περήφανος που συνέδραμε σε αυτό.
Διαβάστε την απόφαση ΕΔΩ
